In mijn rubriek ‘Ouders in de turnsport’ van het glossy magazine ‘Turnsupporter’ ga ik deze keer schrijven over ‘de Olympische droom & turn(st)ers als idolen’.
Ik ben daarom op zoek naar turnouders (of ex-turnouders) en ook coaches die iets over dit onderwerp kwijt willen. Heeft jouw kind de droom om ooit op de Olympische Spelen te staan? Wat vind je daarvan als ouder? Ben je wellicht bang dat het doel van je kind te hoog gegrepen is? En de desillusie later des te groter? Of weet jij nu ook al stellig dat het je kind gaat lukken en doe ook jij er alles aan om die droom voor je zoon/dochter te verwezenlijken? Krijgt je nog jonge turnende kind nu al veel aandacht op de club en in de media, en wat vind je daarvan? Gevaarlijk omdat hij/zij nog te jong is? Of alleen maar goed, omdat het haar/hem stimuleert? Of heb je een kind dat ooit ‘de belofte van de toekomst’ was, maar nu is gestopt? Hoe gaat hij/zij daarmee om? En heeft bijvoorbeeld Epke’s gouden medaille in Londen en de ticket van de dames naar Rio de droom van je zoon/dochter nog verder aangewakkerd?
Stuur je reactie naar mail@simonekortsmit.nl en ik stuur je een aantal vragen. Zoals altijd vermeld ik alleen de voornaam van de ouder, en niet de naam van je kind of turnclub in het artikel.